قهوه، با انواع و ترکیبات متنوعی عرضه می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و طعم‌های خاص خود را دارند. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تهیه قهوه، ترکیب دو نوع اصلی دانه‌های قهوه، یعنی عربیکا و روبوستا است. نسبت قهوه عربیکا و روبوستا تأثیر قابل توجهی بر طعم، عطر و بافت نهایی قهوه دارد. در این مقاله، به بررسی جزئیات این نسبت، ویژگی‌های هر نوع دانه و تأثیرات آن بر نوشیدنی نهایی می‌پردازیم. قهوه عربیکا عربیکا به عنوان محبوب‌ترین نوع قهوه در جهان شناخته می‌شود و حدود ۶۰ درصد تولید جهانی قهوه را به خود اختصاص داده است. این نوع قهوه بیشتر در مناطق کوهستانی و ارتفاعات بالا کشت می‌شود و نیاز به شرایط آب و هوایی خاصی مانند دمای معتدل و بارندگی منظم دارد. دانه‌های عربیکا از نظر ظاهری بیضی‌شکل و کشیده‌تر هستند و یک خط مرکزی خمیده دارند. این قهوه به دلیل طعم پیچیده و ملایمش در میان قهوه‌دوستان بسیار محبوب است. ویژگی‌های اصلی آن عبارت‌اند از: طعم ملایم‌تر و پیچیده‌تر: عربیکا طعمی ملایم‌تر با نت‌های گلی، میوه‌ای و گاهی شکلاتی دارد. اسیدیته بالا: عربیکا معمولاً دارای اسیدیته بیشتری است که به طعم آن تازگی می‌بخشد. تلخی کمتر: این نوع قهوه نسبت به روبوستا تلخی کمتری دارد. عطر قوی‌تر: دانه‌های عربیکا Read more…

زمان آخرین جز از ۳ جز اصلی تشکیل دهنده طرز تهیک اسپرسو است. با ثانیه اندازه گرفته میشود، از شروع کار پمپ زمان آغاز میشود و زمانی که پمپ متوقف میشود پایان میابد. زمان کم اهمیت ترین متغیر در هر دستور تهیه اسپرسو است. اما همچنان میتواند یک اسپرسو را ساخته یا نابود کند. شما احتمالا ۲۰ گرم مقدار اولیه قهوه دارید و ۵۰ گرم مقدار نهایی، اما اگه این مقدار نهایی در ۱۰ ثانیه عصاره گیری میشود، اسپرسو شما قطعا طعم خوبی نخواهد داشت. شما به زمان بیشتری برای عصاره گیری عطر و طعم های قهوه خود نیاز دارید که شیرینی و پیچیدگی درستی در آن ایجاد کنید. یک عصاره گیری خوب از سه بخش اساسی تشکیل میشود.ترتیب ساختار این سیستم: ۱- مقدار اولیه قهوه  2- مقدار قهوه عصاره گیری شده  3- زمان اکثر اسپرسوهایی که در کافه های امروزی تهیه میشود بین ۲۲ تا ۴۰ ثانیه زمان عصاره گیری آن است. بیشتر این اسپرسو ها بین بازه زمانی ۲۵ تا ۳۲ ثانیه هستند. اسپرسویی که سریعتر عصاره گیری میشود،  تنواری(Body) سبک تر و اسیدیته بالاتری دارد. اسپرسویی که زمان طولانی تر دارد، تنواری سنگین تر و شیرینی بیشتر دارد. اگه زمان خیلی کم باشد، اسپرسو رقیق، ضعیف و Read more…

مقدمه فرآوری خشک معروف به فرآوری طبیعی، یکی از متداول‌ترین روش‌های فرآوری قهوه است. این روش، معمولاً در مناطقی با شرایط آب و هوایی پایدار انجام می‌شود، به خصوص در کشورهایی مانند برزیل و اتیوپی که تابش آفتاب فراوانی دارند. در فرآوری طبیعی، ابتدا گیلاس‌های قهوه بر روی تخته‌های خشک‌کن در معرض آفتاب قرار می‌گیرند. این فرآیند معمولاً یک تا دو هفته زمان می‌برد و در آن گیلاس‌ها به تدریج خشک شده و سپس گوشته‌زدایی می‌شوند. یکی از ویژگی‌های جادویی فرآوری طبیعی، پیچیدگی عطری و طعمی فراوانی است که به دانه‌ها میبخشد. همچنین فرآوری طبیعی مزایای زیادی برای تولیدکنندگان قهوه دارد. بسیار ارزان است و مصرف آب آسیاب قهوه را به نزدیک صفر کاهش می‌دهد. با این روش، آسیاب‌ها نیازی به تامین مقادیر زیادی آب تمیز ندارند، همچنین هزینه های زیست محیطی و مالی مربوط به دفع آب پس از فرآوری مطرح نیست. با این حال در فرآوری طبیعی ریسک‌هایی وجود دارد. زمانی که فرآوری طبیعی بدون اقدامات کنترل کیفی انجام شود، می تواند منجر به ایجاد نقص‌ها و ایرادات طعمی قوی و همچنین رشد کپک‌های مضر شود. بیشتر قهوه‌های تولیدی جهان – و عملاً تمام روبوستای جهان – فرآوری خشک هستند. برزیل، بزرگترین تولید کننده قهوه در جهان، تولیدکننده Read more…