تاریخچه اسپرسو و لامازوکو عمری ۱۰۰ ساله دارند و همواره با تغییرات زیادی همراه بوده‌اند. همه‌ی این نوآوری‌ها تا به امروز به پیدایش نوشیدنی مورد علاقه‌ی ما ختم شده‌اند.
برای درک بهتر ماشین اسپرسوساز و قدردانی مناسب از آن اگر از عاشقان قهوه هستید، نگاه به چگونگی ساخت آن مهم است. با داستان اسپرسو و لامارزوکو همراه ما باشید.
۱۸۸۴
سال هایی که کافه‌ها در حال گسترش قهوه در سراسر اروپا هستند. در این سال، آنجلو موریوندو حق اختراع اولین دستگاه که مقدار زیادی قهوه را با استفاده از بخار و آب جوش دم می‌کند به ثبت رساند.
دستگاه موریوندو هرگز به صورت تجاری تولید نشد و هیچ نمونه‌ای از آن باقی نمانده است.
۱۹۰۶
اسپرسو برای اولین بار در نمایشگاه جهانی ۱۹۰۶ در میلان رو نمایی می شود. Luigi Bezzera و Desidero Pavoni با در نظر گرفتن ایده موریوندو و دستگاهی با مخزن عمودی را اختراع کردند که که یک فنجان قهوه را در چند ثانیه عصاره گیری می کرد.
این اولین باری است که مردم قهوه‌ای که به راحتی بوسیله دستگاه دم می شود را تجربه میکنند که در نهایت نام این نوع عصاره گیری را اسپرسو گذاشتند.
اسپرسویی که این دستگاه‌ها تولید می‌کردند با آنچه امروز می‌شناسیم بسیار متفاوت است. فشار ایجاد شده توسط بخار داخل مخزن که از ۱.۵ تا ۲ بار بود, آب را در اثر برخورد با قهوه مجاورت داده و عصاره ای تلخ و رقیق به داخل لیوان جاری می شد.
پاوونی با ماشین‌های Ideale خود موفقیت‌های جهانی کسب کرد، اما استقبال گسترده‌ای از آنها نشد.
دهه ۱۹۲۰
محبوبیت قهوه پس از جنگ جهانی اول در سراسر ایتالیا بیشتر شد و پیر آردوینو مخترعی که رویای ساخت دستگاهی را داشت, تصمیم به ساخت دستگاهی گرفت که متکی به فشار بخار برای عصاره گیری نباشد.
او دستگاهی را اختراع کرد که با فشار پمپ, نیروی لازم برای برخورد آب روی سطح قهوه را ایجاد می کرد.
او همچنین یک بازاریاب و تاجر چیره دست بود. آردویینو هنرمندی را برای طراحی پوسترها استخدام می‌کند که طراحی او “مردی با کت زرد که در قطار آویزان” که امروزه این اثر نمادین باقی مانده است. کمپین او اسپرسو را میان مردم باب کرد و باعث بیشتر شدن مصرف قهوه در میان اقشار مختلف جامعه شد.
آردوینو جزو اولین شرکت‌هایی است که صادرات ماشین آلات را از ایتالیا به کشورهای دیگر در سراسر جهان آغاز کرد. او در پاریس مغازه ای باز می‌کند و ماشین آلات را به کافه‌های پاریس می‌فروشد.
۱۹۲۷
جوزپه بامبی یک فعال در حوزه و صنعت برنج است که در فلورانس ایتالیا زندگی می‌کند. بامبی به پیروی از پدر و پدربزرگش که هر یک از آنها از فعالان حوزه فلزات و در کار خود ماهر بودند، یک کارگاه کوچک راه اندازی می‌کند و قراردادهایی را برای طراحی و ساخت چراغ‌های جلو قطار برای شرکت ملی راه آهن می‌بندد.
بامبی با تاجری به نام آقای گالتی ملاقات می‌کند که یک فرصت تجاری را در فرهنگ رو به رشد کافه‌های ایتالیا می‌بیند.
گالتی از بامبی می‌خواهد ۱۲ دستگاه اسپرسوساز بسازد تا بتواند آنها را به کافه‌های موجود در فلورانس بفروشد. بامبی اولین دستگاه اسپرسوساز خود یعنی فیورنزا را می‌سازد، اما گالتی قادر به فروش دستگاه‌ها نیست.
بامبی با فردی روبرو میشود که موفقیت زیادی در فروش دستگاه‌های اسپرسوساز داشت و این باعث تا بامبی متقاعد شود که فروش دستگاه‌های اسپرسوساز واقعا راه‌حل بسیار خوبی برای رسیدن به سود زیاد هستند.
برادربامبی, برونو با پیوستن به او در فروش دستکاه های اسپرسو, کارگاه l’Occicina Fratelli Bambi را احداث میکنند و فروش دستگاه های اسپرسو را آغاز می کنند.
اولین دستگاه اسپرسو ساز این دو برادر با نام La Marzocco به بازار عرضه و پس از استقبال خریداران به فروش میشد.
دهه ۱۹۳۰
در دهه‌های اولیه تولید اسپرسو, با توجه به استقبال خریداران, برادران بامبی تهنا یک مشتری داشتند که در اطراف روم بود و آنها تنها بوسیله موتور سیکلتی که جعبه سرنشین داشت, دستگاه های اسپرسو را به وی انتقال میداند.
برادران بامبی با مشقت دستگاه اسپرسو را در ماشین یا موتور سیکلت بار میزدند و به همراه فروشنده خود دستگاه اسپرسو را به ویتربو(اطراف روم) انتقال میداد و جالب اینکه خودشان با دوچرخه به سمت ویتربو راهی میشدند.
جاده‌های ناهموار و مشکلات رانندگی، اما به هر دلیلی موتورسیکلت از مسیر خود خارج شده و تصادف می‌کند.اولین دستگاه اسپرسو آنها صدمه شدید دیده و دیگران جان سالم به در میبرند. آنها در روم دستگاه اسپرسوساز را مجددا سرهم و تعمیر میکنند و باید گفت اوضاع مالی برادران بامبی پس از تعمیر دستگاه اسپرسو آنقدر خراب است که برای بازگشتن به خانه پول قرض می‌گیرند.
در شهر توسکانی سن جیمینیانو توقف میکنند. صاحب یک بار از دستگاه اسپرسوساز خوشش آمده و در نهایت دستگاه را می‌خرد. این کافه هنوز هم از La Marzocco استفاده می‌کند.
۱۹۳۹
برادران بامبی از همان ابتدا مبتکر بودند و به طور مداوم برای ایجاد یک دستگاه مناست, تولید قهوه بهتر و آسان کردن فرآیند عصاره گیری قهوه از نظرات باریستا ها استفاده می‌کردند.
پس از سال‌ها کارکرد نمونه‌های اولیه دستگاه ها، تصمیم به استفاده از دیگ های افقی در ماشین اسپرسو ها گرفته شد و نام آن را Marus گذاشتند.
لامارزوکو حق ثبت اختراع دستگاه اسپرسوساز با مخزن افقی را در سال ۱۹۳۹ ثبت کرد. این حق اختراع در طول تحولات بوروکراتیک ایتالیا پس از جنگ جهانی دوم منقضی شده و در نتیجه هیچ نمونه‌ای از دستگاه برای فروش باقی نماند.
تعداد کمی از دستگاه‌های اسپرسوساز از این دوره زمانی از جنگ جان سالم به در بردند، زیرا در زمان جنگ جهانی کمبود فلزات رای دیگر صنایع اعم از صنایع قهوه به ووفور دیده میشد.
۱۹۴۷
قبل از جنگ جهانی دوم، مارکو کرمونز روی افزایش فشار بر فرآیند دم کردن قهوه کار میکرد. او یک پیستون فنری را تولید کرد و به ثبت رساند، اما هرگز نتوانست یک دستگاه اسپرسوساز بسازد که از این فناوری استفاده کند.
داستان از این قرار است که آشیل گاگیا با همسر کرمونز ملاقات می‌کند و او حق ثبت اختراع را به او نشان می‌دهد. گاگیا از این ایده برای ساخت اولین دستگاه اسپرسوساز اهرمی استفاده می‌کند.
پیستون فنری در طول فرآیند دم کردن قهوه فشار را افزایش داده و در بالای اسپرسو کف ایجاد می‌کند. گاگیا ذهن فعالی در بازاریابی دارد و برای شروع نام آن را کرما یا “کرم” می‌گذارد. این موضوع به فروش عمده برای ماشین‌های او تبدیل میشود، که روی بسیاری از آنها Crema Caffe حک شده است.
۱۹۶۱
دستگاه‌های اهرمی پیکربندی استانداردی دارند که برای دستگاه‌های اسپرسوساز استفاده می‌شوند، تا اینکه ارنستو والنته دستگاه اسپرسوساز Faema E61را در سال ۱۹۶۱ معرفی کرد.
E61 به طور مکانیکی آب را با فشار ۹ بار روی سطح قهوه پمپ می‌کند. این باعث افزایش قوام شده و به دلیل قیمت مناسب کافه و باریستا ها از آن استقبال زیادی کردند
Faema E61 همچنین شرایطی تغییر دما آب در دستگاه اسپرسو را برای مصرف کنندگان مهیا می کرد که این خود باعث تحول در صنایع قهوه شد.
با محاسبه دقیق، سیستم Valente آب سرد را از طریق لوله های دستگاه اسپرسو پمپ و از آب جوش برای ایجاد بخار استفاده میکرد، آب هنگام عبور از لوله گرم شده و آب گرم که هنوز به نقطه جوش نرسده روی بستر قهوه با فشار تقریبا 3 بار و سپس 9 بار می آمد.
۱۹۷۰
در سال ۱۹۷۸، کنت باک، کارآفرین آمریکایی و دوستانش یک ساندویچ فروشی در سیاتل خریدند. پشت مغازه یک دستگاه اسپرسوساز عمودی با دیگ بخاری قدیمی وجود دارد که باک شروع به سر زدن به آن می‌کند تا ببیند آیا می‌تواند از این دستگاه اسپرسو کاراستفاده کند یا خیر.
Bakke مجذوب این دستگاه شد و یکی از دوستان به او پیشنهاد داد که اگر می‌تواند آن را تعمیر کند تا شاید به واردات و فروش آنها در آمریکا بتوان امیدی داشت.
باک و گروه کوچکی از دوستانش به ایتالیا سفر کردند و با تعدادی از تولیدکنندگان دستگاه اسپرسو ملاقات میکنند تا روشی برای واردات و فروش این دستگاه های اسپرسو به آمریکا انجام دهند.
او به با شرکت لامارزوکو رفته و جوزپه بامبی و پسرش پیرو را ملاقات می‌کند و با آنها قراردادی جهت واردات ماشین آلات La Marzocco به آمریکا می‌بندند.
۱۹۷۸
در سال ۱۹۷۸، کنت باک، کارآفرین آمریکایی و دوستانش یک ساندویچ فروشی در سیاتل خریدند. در پشت مغازه یک دستگاه اسپرسوساز عمودی با دیگ بخاری قدیمی وجود دارد که باک شروع به سر زدن به آن می‌کند تا ببیند آیا می‌تواند آن را به کار ببرد.
Bakke مجذوب این دستگاه شده و یکی از دوستان به او پیشنهاد می‌کند که اگر می‌تواند تعمیر آنها را یاد بگیرد، شاید باید به واردات و فروش آنها در آمریکا بتوان امیدی داشت.
باک و گروه کوچکی از دوستانش به ایتالیا سفر کرده و با تعدادی از تولیدکنندگان دستگاه اسپرسو ملاقات میکنند و به دنبال تبدیل شدن به توزیع‌کنندگان در آمریکا هستند.
او به لامارزوکو سفر می‌کند و جوزپه بامبی و پسرش پیرو، را ملاقات می‌کند. این افراد قراردادی را برای واردات ماشین آلات La Marzocco به آمریکا می‌بندند.
۱۹۸۳
مرد جوانی به نام هوارد شولز اخیراً به عنوان مدیر بازاریابی به استارباکس پیوسته است که در آن زمان فقط یک شرکت برشته کاری قهوه بود. او در سال ۱۹۸۳ برای خرید دستگاه اسپرسو به میلان سفر می‌کند و فرهنگ کافه‌داری ایتالیایی ذهن او را درگیر می‌کند.
شولتز که متقاعد شده است می‌تواند مدل مشابهی را در آمریکا ایجاد کند، سعی می‌کند استارباکس را متقاعد کند تا کافه‌هایش را توسعه دهد. مالکان شرکت فقط تصمیم در برشته کاری قهوه دارند، بنابراین شولتز شرکت را و Il Giornale را راه‌اندازی می‌کند.
آزمایش او برای آوردن فرهنگ کافه‌های ایتالیایی موفقیت آمیز بود و از دستگاه‌های اسپرسوساز La Marzocco GS در کافه های خود استفاده میکرد.
در سال ۱۹۸۷، صاحبان شرکت تصمیم می‌گیرند کسب و کار برشته کاری را فروخته و روی شرکت جدیدی با نام PeetCoffee تمرکز داشته باشند.
شولتز شرکت تازه تاسیس را از آنها خریداری می‌کند، Il Giornale را به Starbucks تغییر نام می‌دهد که امروزه فرهنگ قهوه خوری آمریکا و جهان مدیون این شرکت پیشرو در صنایع قهوه است.
۱۹۹۰
اسپرسو در آمریکا شناخته شده و علاقه مندان خاص خود را پیدا کر ده است و در همین حین La Marzocoo از دستگاه اسپرسو خود رو نمایی می کند.
Linea یک دستگاه جدید است که به ویژه برای بازار فراگیر آمریکا و برای استارباکس به دلیل دارا بودن دیگ های بخار مجزا و با حجم بیشتر برای تقاضای بالا مشتریان مناسب بود و می‌توانست در برابر سفارش سنگین قهوه دوام بیاورد که این خود باعث شد تا دتسگاه اسپرسو La Marzocoo Linea در آمریکا عملکرد بی‌عیب و نقصی و طرفداران زیادی بین باریستا ها و کافه ها داشته باشد.
La Marzocco Linea به دلیل طراحی می‌توانست فنجان‌های بلندتر ۱۲ و ۱۶ اونس در سینی دستگاه اسپرسو جای داده و که در نهایت منجر دریافت گواهینامه ایمنی و بهداشت دستگاه برا باک و شرکای تجاری وی گریدد. دستگاه La Marzocco Linea برتری زیادی نسبت به دیگر دستگاه های رغیب ایتالیایی خود داشت.
دهه ۱۹۹۰
تا پایان دهه ۱۹۹۰، استارباکس یک برند موفق است اما این شرکت دستگاه Linea را به دستگاه‌های اسپرسوساز فوق خودکار تغییر می‌دهد.
نسل جدیدی از دستگاه های برشته کاری قهوه و کافه‌ها در سراسر کشور و جهان شروع به ظهور میکنند. رشد استارباکس در ابتدا آهسته و سپس با سرعت بیشتری پیش رفت و افرادی که از قهوه استقبال کرده با ابتکار و توجه تخصصی به قهوه باعث ایجاد موج قهوه نوشی تخصصی که امروزه از آن موج سوم قهوه یاد می کنند, شدند.
دهه ۲۰۰۰
جامعه در موج سوم همچنان به دنبال راه‌هایی برای بهتر شدن خود و به چالش کشیدن یکدیگر برای رشد و پیشبرد قهوه است. این تلاش برای ارتقای نقش و مهارت باریستا, تولید قهوه با کیفیت به شکل گیری مسابقات جهانی قهوه مجبر شد.
La Marzocco به عنوان اولین اسپانسر دستگاه اسپرسوساز در این مسابقه شرکت و از طریق حمایت مالی، La Marzocco و روابط موثری با باریستاها ایجاد می‌کند که باعث پیشرفت برند La Marzocco و موج بزرگی از مشتیریان میشود/
با توجه به تحقیقات در مورد تاثیرات المان های مختلف موثر در عصاره گیری از قهوه و اهمیت پایداری دمای آب در ماشین های اسپرسو, La Marzocco تصمیم به ارتقاء سیستم دستگاه های خود گرفته و امروزه به عنوان دستگاه های پایدار حفظ دمای آب و دیگر المان های موثر در عصاره گیری از قهوه شناخته می شود.
GB5 در سال ۲۰۰۵ عرضه شد. این دستگاه سیستم پایداری حرارتی‌ای را معرفی می‌کند که برای ارائه دمای فوق العاده دقیق و پایدار طراحی شده است.
ویژگی که شامل سیستم پیش گرمایشی که آب سرد را قبل از ورود به دیگ بخار گرم می‌کند. سیستم PID برای حفظ دمای آب با تلورانس ۵/۰ درجه و مخزن های آب مجزا که به پایدار نگهداشتن دمای آب در طول عصاره گیری از قهوه کمک میکنند.
۲۰۰۸
در طول توسعهGB5، صاحبان La Marzocco شروع به رویاپردازی در مورد دستگاه اسپرسوساز خانگی ایده آل خود کردند.
La Marzocco GS دستگاهی که بدلیل سایز مناسب در خانه ها قابلیت استفاده داشت و زمانی که مشتریان در کافه ها به دنبال قهوه مناسب بودند, این امکان را به مصرف کننده میداد تا قهوه عالی در خانه خود عصاره گیری کنند. در نتیجه تیم تحقیق و توسعه La Marzocco تشویق شد تا ماشینی با استفاده از تکنولوژی La Marzocco GB5 سری La Marzzoco Gs با اندازه ای مناسب استفاده خانگی وارد بازار شود.
دستگاه اسپرسو حرفه ای که با ولتاژ ۱۱۰ ولت کار می کرد، روی پیشخوان آشپزخانه قرار می گرفت و یادآور تاریخچه و پیشرو بودن برند La Marzocco بود. در نهایت La Marzocco GS3 به دستگاه باریستا خانگی مبدل شد و امروزه کافه ها و علاقه مندان به قهوه نام این برند پیشرو را در صنایع قهوه شناخته و نیکی از آن یاد می کنند.
