تاریخچه قهوه برزیل

شکوفایی دوم قهوه برزیل

شکوفایی دوم قهوه از دهه ۱۸۸۰ تا دهه ۱۹۳۰ ادامه داشت، دوره‌ای که به نام دو محصول آن زمان نام‌گذاری شده است. نفوذ زیاد غول‌های قهوه‌سازی از سائو پائولو و تولید کنندگان لبنیات در مینا ژرایس موجب اقلیم سیاسی شد که به عنوان دوره سیاست شیر و قهوه شناخته می‌شود.

دولت قهوه را هنگامی که بازار در رکود بود با قیمتی بالا از تولید کنندگان می‌خرید و آن را تا زمانی که بازار پر رونق می‌شد نگه می‌داشت. این به معنای قیمت‌های با ثبات برای غول‌های قهوه‌سازی بود و از تامین بیش از اندازه به دلیل قیمت‌های کمتر قهوه جلوگیری می‌کرد.

در دهه ۱۹۲۰ برزیل هشتاد درصد قهوه جهان را تولید می‌کرد و قهوه سرمایه بزرگی را برای زیرساخت‌های کشور تامین می‌کرد. این تولید بدون توقف منجر به ایجاد مازاد بزرگی از قهوه شد که فقط تخریب‌های ناشی از سقوط در زمان رکود بزرگ در دهه ۱۹۳۰ را بدتر کرد.

دولت برزیل مجبور شد برای بالا بردن قیمت قهوه در تلاشی، حدود ۷۸ میلیون کیسه از قهوه اندوخته‌اش را آتش بزند، اما این کار تاثیر کمی بر روی قیمت آن‌ها داشت.

در هنگام جنگ جهانی دوم و با بسته شدن بازار اروپا، نگرانی‌های فزاینده‌ای در ایالات متحده به وجود آمد مبنی بر اینکه، قیمت‌های رو به کاهش قهوه ممکن است که کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی را به سمت دوستی و همدلی با نازی‌ها یا کمونیست‌ها سوق دهد. در تلاشی برای ثبات قیمت قهوه، قراردادی بین المللی بر اساس نظام سهمیه‌بندی به میان آمد. 

این قرارداد قیمت قهوه را افزایش داد، تا اینکه در اواسط دهه ۱۹۵۰ قیمت آن را به ثبات رساند. این قرارداد پیش درآمدی بر قرارداد بسیار بزرگتر تفاهم نامه بین المللی قهوه (ICA) محسوب می‌شود که در سال ۱۹۶۲ به امضا رسید و ۴۲ کشور تولید کننده را در بر می‌گرفت. سهمیه‌ها بر اساس مقیاس قیمت قهوه که توسط سازمان بین المللی قهوه (ICO) مشخص می‌شد تعیین می‌شدند.

اگر قیمت‌ها کاهش پیدا می‌کردند، سهمیه‌ها نیز کم می‌شدند و اگر قیمت‌ها افزایش پیدا می‌کردند، سهمیه‌ها نیز زیاد می‌شدند. این تفاهم نامه تا سال ۱۹۸۹ ادامه داشت و وقتی فسخ شد که برزیل از کاهش سهمیه‌هایش سر باز زد. برزیل اعتقاد داشت که تولید کننده‌ای بسیار پر بازده بوده و خارج از این تفاهم نامه نیز می‌تواند به رشد برسد.

نتیجه برهم خوردن قرارداد (ICA) ایجاد بازاری کنترل نشده بود و قیمت‌ها در طول پنج سال آینده به شدت کاهش پیدا کردند که نتیجه آن بحران قهوه بود که منجر به شکل گیری جنبش تجارت منصفانه در تولید قهوه شد.